Zadatak obrazovnih institucija je da, pored pružanja znanja i obrazovanja mladim naraštajima, ih ujedno i spreme za život, formirajući jedinke samosvesne i odgovorne, koje će postati zdravorazumni nosioci društva.  Odnosno, u velikoj meri utiču na razvoj dece i mladih kako u edukativnom, tako i u psihološkom smislu. Zato postoji velika odgovornost školskih i predškolskih obrazovnih institucija u praćenju detetovog razvoja, brige o njima i njihovog bezbrižnog odrastanja. Pod tim se podrazumeva da, ukoliko nastavno osoblje primeti drugačije, osobeno ponašanje, a za koje imaju sumnju da može biti posledica disfunkcionalne porodice, i/ili nekog drugog vida nasilja poput vidljivih znakova fizičkog nasilja i maltretiranja, ili pak zanemarivanja, odmah reaguju, bez odlaganja.

Da li i u kojoj meri nastavno osoblje može da uoči promene u detetovom ponašanju i načini na koje je potrebno da se reaguje, se otkrilo kroz anonimni upitnik koji je dostavljen predškolskim i školskim ustanovama, i kojim je ustanovljeno da je edukacija zaposlenih koji rade sa decom, više nego nužna.

Opšti cilj projekta je upravo edukacija i obuka zaposlenih u predškolskim i školskim ustanovama da prepoznaju, promptno i adekvatno reaguju na znakove nasilja, bilo fizičkog ili psihičkog, kao i da doprinesu njegovom smanjivanju.

Specifični ciljevi projekta su:

• kreiranje, razvijanje i realizacija programa obuke, kao i formiranje materijala za učenje za nastavnike osnovnih i predškolskih ustanova;- kreiranje, razvijanje i realizacija programa obuke, kao i formiranje materijala za vaspitače u vrtićima;
• kreiranje, razvijanje i realizacija programa obuke, kao i formiranje materijala za učenje za nastavnike osnovnih i predškolskih ustanova;
• kreiranje, razvijanje i realizacija programa obuke, kao i formiranje materijala za direktore vrtića i osnovnih škola;
• kreiranje programa obuke i njegova realizacija, kao i formiranje materijala za učenje za savetnike u vrtićima i osnovnim školama.